
لینک *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه15
فهرست مطالب
[نهفتن]
-
۱ تاریخچه
- ۱.۱ تاریخچه باستان
- ۱.۲ کینین&zwnj (انگلیسی: Quinine) (اوایل قرن هفدهم)
- ۱.۳ کشف انگل مالاریا (۱۸۸۰)
- ۱.۴ فرق&zwnj گذاری بین گونه&zwnj های مالاریا (۱۸۸۶)
- ۱.۵ نامگذاری انگلهای مالاریا (۱۸۹۷-۱۸۹۰)
- ۱.۶ کشف انتقال انگل مالاریا توسط پشه (۱۸۹۸-۱۸۹۷)
- ۱.۷ کشف اتقال انگل مالاریای انسانی (پلاسمودیوم ۱۸۹۹-۱۸۹۸)
- ۱.۸ کانال پاناما (۱۹۱۰-۱۹۰۵)
- ۱.۹ خدمات بهداشت عمومی آمریکا(USPHS) و مالاریا (۱۹۴۲-۱۹۱۴)
- ۱.۱۰ اجازه دره تنسی آمریکا (TVA)- یکپارچگی کنترل مالاریا با فعالیتهای اقتصادی (۱۹۳۳)
- ۱.۱۱ کلروکین(Chloroquine (Resochin) (۱۹۴۶-۱۹۳۴)
- ۱.۱۲ ددت (Dichloro-diphenyl-trichloroethane)(۱۹۳۹)
- ۱.۱۳ کنترل مالاریا در مناطق جنگی (MCWA)(۱۹۴۵-۱۹۴۲)
- ۱.۱۴ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای واگیر(CDC) و مالاریا (از سال ۱۹۴۶ تا کنون)
- ۱.۱۵ حذف مالاریا در آمریکا (۱۹۵۱-۱۹۴۷)
- ۱.۱۶ تلاشهایی برای حذف مالاریا در دنیا- موفقیت و شکست (۱۹۷۸-۱۹۵۵)
- ۲ عامل اتیولوژی
- ۳ چرخه زندگی انگل (انگلیسی:Life Cycle)
- ۴ دورهٔ کمون
- ۵ منبع عفونت
- ۶ ناقل
- ۷ عادت&zwnj های مربوط به استراحت و خونخواری پشه&zwnj ها
- ۸ طول عمر
- ۹ توان ناقل بودن (انگلیسی: Vectorial Capacity)
- ۱۰ شرایط مربوط به انسان
- ۱۱ عوامل محیطی
- ۱۲ محیط زیست&zwnj شناسی
- ۱۳ انتشار
- ۱۴ راه انتقال بیماری
- ۱۵ پیشگیری
- ۱۶ پراکندگی انگل مالاریا در دنیا
- ۱۷ دسته&zwnj بندی میزان شیوع مالاریا
- ۱۸ بیماری مالاریا در ایران
- ۱۹ مقاومت ذاتی
- ۲۰ اطلس رنگی
- ۲۱ منابع
[ویرایش]تاریخچه
[ویرایش] تاریخچه باستان
علائم بیماری مالاریا در نوشته&zwnj های چین باستان توضیح داده شده&zwnj است. ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد چند علامت مشخص مالاریا که بعداً به نام بیماری مالاریا نام گرفت در نای&zwnj چینگ (انگلیسی:Nei ching) (قانون پزشکی) توضیح داده شد. قانون نای&zwnj چینگ توسط امپراتور هاونگ&zwnj تای (انگلیسی: Huang Ti) ویرایش شد. بیماری مالاریا در یونان تا قرن چهارم قبل از میلاد به خوبی شناخته می&zwnj شد. بقراط علایم اولیه این بیماری را شرح داد. در سوزروتا (انگلیسی:Susruta)(مقاله پزشکی نوشته شده به زبان سانسکریت) علایم تب مالاریا نوشته شده بود و به نیش زدن حشره معینی در ایجاد تب اشاره شده بود. تعدادی از نویسندگان رومی باتلاق را در ایجاد بیماری دخیل می&zwnj دانستند. در کشور چین در سده دوم پیش از میلاد به گیاه گندواش (Qinghao) در یک مقاله پزشکی اشاره شده بود. همچنین در آرامگاه ماواندویی (انگلیسی: Mawandui چینی: 馬王堆) واقع در شهر چانگشا کشور چین ۵۲ دارو برای درمان مالاریا پیدا شد. در سال ۳۴۰ پس از میلاد برای نخستین بار خواص ضد تب گیاه گندواش توسط جی&zwnj هانگ (انگلیسی:Ge Hong، چینی:葛洪)از خاندان ین شرقی (انگلیسی:Yin)توضیح داده شد. در سال ۱۹۷۱ ماده موثره گیاه کینگو توسط دانشمندان چینی جداسازی شد که به نام آرتمیزینین(انگلیسی: artemisinin) نامیده شد. امروزه این ماده یک داروی قوی و موثر برای در مان مالاریا به خصوص در ترکیب با داروهای دیگر ضد مالاریا محسوب می&zwnj شود.
[ویرایش] کینین&zwnj (انگلیسی: Quinine) (اوایل قرن هفدهم)
در آمریکای جنوبی، یسوعیون (مبلغان مذهبی فرقه انجمن عیسی) خاصیت دارویی پوسته درختی را از قبایل بومی هند یادگرفتند. به واسطه همین پوسته درخت زن اشرافی (کنتس) چینکون کشور اسپانیا از تب نجات یافت. بعدها این پوسته درخت به نام پوست درخت پرویی و درخت آن نیز به نام سینکونا (انگلیسی:Cinchona) نامیده شد. ماده&zwnj ای که در پوسته این درخت وجود دارد به نام کینین معروف است. کینین یکی از داروهای موثر ضد مالاریا می&zwnj باشد.

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-110713-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d9%85%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%b1%d9%8a%d8%a7/
- ۹۵/۰۷/۱۴